نوعی گیتاراست که صدای آن به وسیله تقویت کننده‌ای الکتریکی تشدید و یا تغییر می‌کند. ایده پیدایش گیتارهای الکتریکی از آنجا آغاز شد که در همنوازی‌ها‌ صدای گیتار آکوستیک در بین صدای سازهای دیگر مانند بیس و درام گم بود و به وضوح شنیده نمی‌شد. در نتیجه درصدد آن برآمدند تا صدای گیتار را تقویت کنند و بهترین راه برای این کار استفاده از علم الکترونیک در دهه 30 میلادی بود. در گیتارهای الکتریک که معمولا دارای 6 سیم هستند، ارتعاش سیم‌ها تبدیل به سیگنال‌های الکتریکی می‌شود و از طریق سیم یا انتقال رادیویی و پیک آپ ها به پخش‌کننده‌های صدا مثل آمپلی‌فایر منتقل می‌شود. این ساز را می‌توان از جمله محبوب‌ترین سازها در دهه‌های اخیر دانست. به ویژه بعد از رایج شدن سبک‌هایی مثل بلوز، راک و متال، این ساز محبوبیت دو چندانی بین نوازندگان این سبک‌ها پیدا کرد.